به مناسبت روز دانشجو
در این قرن ایدیولوژی زده، دانشگاه به عنوان نهادی با عقلانیت صوری وبری با استیلای فرهنگ کالایی سازی علم به دنبال اشباع سازی بازار مدرک و توده ای شدن است .و این امر خود به عامیت بخشیدن رابطه ی اقتصادی با دانش منجر می گردد.گویا ،آنچه امروز بر ما تحمیل می شود این باور است که،اراده ،تحت سیطره اصلی است با واقعیت تلخ و گزنده که عصاره اش اقتصاد» است و در این صورت است که همگان تصدیق منطقی می کنند که علم ،قربانی تجارت شده است.
در مکانی که هستی آن در گرو آگاهی است ،با این استراتژی سودآورانه اندیشیدن فرد ناممکن می گردد و‌سوژه به یک دیگری» نافرم تبدیل می شود .
دیگری » که در پرتو فلسفه ی دانش نمی تواند تعالی درونی را درک کند و بزعم تفکر لاکانی،این سوژه تنها در نقطه ی فقدان»در مقام خلأ یا فقدان هستی، هویت می یابد.
مدتهاست که در میدان علم و‌دانش عادت واره های بوردیویی کمتر دیده می شوند،عادت واره هایی چون مباحثه،مکاشفه،جدل و‌منطق علمی و فرمان های فلسفی نیچه ای دال بر آنی شو که باید باشی» پژواک واقعی خود را از دست داده اند.
این مای» شکل گرفته در متن جامعه ی آکادمیک، مانند مای» دهه های گذشته قادر به کنشگری انتقادی،انقلابی و اصلاحی نیست و‌حتی به کرات از اندیشیدن به هر نحو عاجز است، عاجز و‌درمانده است چون الگوهای علمی خویش نیز در یک وضعیت رکود فکری جایگاهی بسر می برند .به نظر می‌رسد نوعی ساخت ی اام آور با تمهیدات خاص خط مشی علمی این نهاد را مدیریت می‌کند.
فرم های غالب نهادهای دانشگاهی ما پیرامون تظاهرات علمی شکل گرفته اند،تظاهراتی چون اخذ مدرک ،ارتقا شغلی، افزایش حقوق مادی، و با این شاخص ها انتظار محقق ساختن تغییرات فرهنگی،ی در جامعه زیاده خواهانه است.
تظاهراتی که توسط جمعی از هیچ »ها ظاهر می گردد .توده هایی که قادر نیستند ایدئولوژی حاکم بر جامعه علمی را رادیکالیزه کنند .زیرا که به‌آنان فرایند روال دیالکتیکی اندیشیدن را آموزش نداده اند .
در این مکان چند منظوره که به نخبه سازی و توسعه اجتماعی و ارتقای آموزشی به لحاظ کارکردی شهیر است ،مناقشات زیادی پیرامون گستردگی و دلالت های سرمایه داری دانشگاهی،بنگاه دانشگاهی،پرولتاریزه شدن تعلیم و‌کم ارزش شدن کار دانشگاهی به چشم می خورد (۱).و توده ای شدن آموزش عالی توأمان با حرفه دانشگاهی نیز همراه است.اساتید بسان کارگران فرهنگی دچار شی واره گی شده اند.از طرفی کنترل بوروکراتیک افراطی آنان را آزار می دهد و از قدرت و استقلال علمی شأن می کاهد و از طرفی دانشجویان در این فضای توده ای علمی، ارزش ها و‌معیارهای اخلاقی و علمی نوظهوری را در دانشگاه به عنوان فرهنگ دانشجویی»نهادینه می سازند.ارزش هایی چون اخذ نمره به هر ترفند و قیمت،سرقت علمی، خرید پایان نامه و بر چسب زدن دیوانگان و‌منحرفان فوکویی به اساتید نخبه گرا و نتیجه این وضعیت تربیت نیروهایی است که به اندازه مدرک شان،سواد علمی ندارند.کنشگرانی که علم را به مثابه ی کالایی می دانند که قابلیت معامله و داد و ستد دارد.
دغدغه فرهنگی ما معلمان دانشگاهی فارغ از زوال حیات دانشگاهی، توده ای شدن دانشگاه هاست که درآن، بجای اینکه نیروی انسانی مبتکر و‌خلاق تربیت گردد ،توده هایی با دارایی انواع مدارک علمی اما فاقد نگرش علمی و اخلاقی تولید می شود.
منابع:
۱_دلانتی،جرارد(۱۳۸۶).دانش در چالش،دانشگاه در جامعه دانایی ،ترجمه علی بختیاری زاده،تهران، پژوهشگاه مطالعات فرهنگی وزارت علوم
علمی ,ای ,ی ,توده ,شدن ,های ,توده ای ,در این ,می شود ,می گردد ,ای شدن
درباره این سایت